Begin oktober zijn we met 11 Kruikeduikers naar Kroatië gereden, waar we warm werden onthaald door Wouter en Theo. We hebben 10 hele mooie duiken gemaakt, prachtig weer gehad en kennis gemaakt met de Kroatische keuken.
Op zondagochtend moesten we ons melden bij duikcentrum ‘Starfish’. Na wat voorbereidingen zijn we uitgevaren naar de HMS Coriolanus (29m, mijnveger gezonken op 5 mei 1945 door een zeemijn), waar we de eerste twee duiken hebben gemaakt. Het was heel bijzonder om het wrak langzaam te zien verschijnen in het blauw. Maandag kwam het eerste hoogtepunt, 2 duiken op de SS Baron Gautsch, ook wel de “Titanic van de Adriatische zee” genoemd. Hier kregen we de kans om door de galerij te zwemmen en konden we een kijkje nemen in de machinekamer. De Baron ligt tussen 28 m en 40 m diep en was een passagiersschip dat zonk in 1914 door een mijn van het eigen leger.
Op dinsdag en woensdag hebben we gedoken op (op volgorde) de Giuseppe Dessa, dit schip ligt op 35 meter diepte en is gezonken door een mijn in 1945. De MS Maona welke op 36 meter diepte ligt, een klein oud Australisch vrachtschip. De John Gilmore op 30 tot 42m diep, verder is er weinig bekend over dit schip. Het dankt zijn naam aan de J. Gilmore motor. En als laatste de SS Varese welke tussen de 32 en 41 meter ligt. Vanwege slecht weer besloot de kapitein van SS Varese een veilige haven op te zoeken en hiermee voer hij door een mijnveld. Gezonken in 1915.
Allemaal stuk voor stuk erg mooie wrakken, met hele wolken van vissen erboven. Op de wrakken zelf hebben we veel schorpioenvissen gezien, een paar Murenes en Galatheas, een bijzondere kreeftachtige. Op woensdag was de zee zo glad als een spiegel en werden we op de terugweg getrakteerd op een groep jagende dolfijnen inclusief jongen. De kapitein gaf ons alle tijd om van het uitzicht te genieten, waardoor we helaas te laat waren om te tanken op de terugweg.
Op donderdag hadden we een rustdag waarin we de omgeving hebben verkend. We hebben de ruïne van Dvigrad bezocht en zijn naar het dorpje Motovun boven op een berg gegaan. Na een steile klim was helemaal bovenaan een slijterij die we met zijn allen goed hebben gesponsord 😊. Het was erg leuk om tijdens een duikvakantie ook wat mee te krijgen van het land zelf.
Op vrijdag hebben we nog twee laatste duiken gemaakt, de eerste op de SS Hans Smith, een schip dat in Nederland is gemaakt en in 1943 in tweeën brak na het raken van een zeemijn. Daarna hebben we een ondiepere grotduik bij het eilandje Banjol gemaakt, zodat we niet in de knoei zouden komen met decotijden vanwege de terugreis op zaterdag.
Na de duiken zijn we steeds verwend met heerlijk eten. Drie keer met de fantastische kookkunsten van Theo die ons de heerlijkste Kroatische gerechten voorschotelde. Daarnaast zijn we 3 keer uit eten geweest, voor vis, vlees en een keer pizza (en pasta voor John). Op donderdag hebben we gebarbecued bij het huis in Stranici. Ik kan eerlijk waar niet kiezen welke maaltijd het lekkerste was.
De huizen waren ook heerlijk om na de duiken te ontspannen. Met genoeg ruimte om 12 wilde Kruikeduikers te accommoderen (bier te laten drinken) en een zwembad om in te springen als je nog niet genoeg water had gezien. Het zwembad was overigens kouder dan de zee. En met genoeg ruimte om je even terug te trekken en een heerlijk bed om in te slapen was er meer dan genoeg energie om van ieder moment te genieten.
Het weer had ook niet veel beter gekund. We hebben alle dagen stralend blauwe luchten gehad, temperaturen tussen de 20 en 25 graden en weinig tot geen wind. Alleen op zondag stond er wat meer wind, maar zeker niet te veel om te kunnen duiken.
Al met al een prachtige week met veel bijzondere ervaringen. Een heerlijke vakantie om nooit meer te vergeten!
Maartje de Kort
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.