Beste Kruikeduikers,
Onlangs gingen weer 11 duikers van onze vereniging naar Spanje om rond de Medes eilanden te duiken. Alweer de derde keer voor enkelen, maar er waren ook weer wat nieuwen bij. Ook was er een ouwe rot bij die hier 20 jaar geleden al dook. Toen waren de vissen nog groter, de bloedkoralen nog mooier……zei hij.
Ons gezelschap, in willekeurige volgorde:
Ronald, Guido, Jacques, Eduard, John, Noud, Paul, Jeroen, Wouter, Peter, en ik: Piet.
Ik hoor de kenners onmiddellijk zeggen: dit kan niet goed gaan. 11 Kapiteins op één (duik)boot. Levens gevaarlijk. Ik moet die kenners deels gelijk geven want het gevaar begon al aan de kant! Politiek, kennis over communicatiemiddelen (zeg maar gsm’s, netwerken, providers), buitenlanders, je kan het niet opnoemen, of we hadden één of meerdere specialisten in het gezelschap. Soms zelf 10!! (ikzelf hield me meestal op de achtergrond, want het is onbegonnen werk om tegen zulke kenners te discuteren). Zelfs met één hand op de tafel slaan om zijn woorden kracht bij te zetten, gebeurde soms. Met twéé handen ging natuurlijk niet. Die andere hand was immers bezet met een communicatiemiddel. De trings en trangs vlogen je om de oren. Een discussie kon bijna nooit afgemaakt worden omdat de opposant meestal één oog op de tafel had (waar zijn bier stond) en het andere oog op zijn “ding” in zijn linker hand. Een man kan nou eenmaal geen meerdere dingen tegelijkertijd! Je vergat soms waar de discussie over ging.
Het laatste hierover: volgende keer wil ik er voor ijveren om het “zwarte ding” alleen nog te gebruiken buiten gehoorsafstand van de groep. Bv op de kamer (ik vind het dan wel flauw om met een andere kleur af te komen). Of misschien twee groepen maken?? Shit..zit ik misschien alleen…….of je moet je telefoon vergeten zijn natuurlijk. Heb je er ook geen last van en kan je er bij komen zitten. Noud…welkom in mijn groepje.
De werkzaamheden zoals je die onvermijdelijk hebt om een week te overleven , werden gezamenlijk gedaan, maar hier wil ik Noud en John toch een dikke pluim geven. Zij hebben bijna dagelijks voor het avondeten gezorgd, wat dan weer voor een groot gedeelte ingekocht werd onder supervisie van Jacques. Ik denk dat ikzelf ook wel een pluim verdien, want ik heb steeds mijn bord volledig leeg gegeten. Geen wanklanken, kan natuurlijk ook niet, want dan moest je het zelf maar doen. Overigens wel gevaarlijk wat Noud deed: zijn vrouw moest er eens achter komen dat hij kan koken…….?
De duiken werden door onze duikclub “Calypso Diving” ingedeeld als volgt: drie dagen vertrek om 09.00 uur ’s morgens en vertrek om 15.00 uur in de middag en twee dagen vertrek om 11.00 uur en om 17.00 uur. Dit laatste was wel een beetje laat, vooral omdat het tegen die tijd meestal flink waaide en ook kouder werd. Alles bij elkaar hebben we drie dagen goed weer gehad, en twee dagen minder. Die late tijden overigens kwam omdat de duikclub de laatste week overstelpt werd met klanten, terwijl het jaar door helemaal niet zo goed geweest was.
Dagelijks werd er een buddyindeling gemaakt, en omdat we met 11 duikers waren moest diegene die er overschoot maar aansluiten bij een buddypaar wat hem het best beviel. Dit leverde natuurlijk nooit problemen op, ook al omdat we toch ervaren duikers waren. Iets vergeten doen we niet. Ook verliezen we niets. Buddy kwijt komt bij ons niet voor. Je niet aan de duikafspraak houden komt ook niet voor. Kortom: alles wat fout kan gaan komt bij ons niet voor, en indien het wel voorkwam zouden we het niet vertellen. Zinloze informatie waar niemand iets aan heeft. Overigen kan een duiker van ons niveau elke “fout” uitleggen. Alles wat mis ging was gepland of hij kan tot in detail verklaren waarom niet hij maar zijn buddy de fout maakte.
Vóór elke duik houdt de kapitein een briefing. Voor wie, waarom? Wij vonden dat amper nodig: sommigen waren al vertrokken voordat hij iets kon zeggen. We kenden de plekken natuurlijk nog van vorige keren, maar een beetje uitleg vooraf kon toch geen kwaad……. Een aantal duiken waren grotduiken. Dwz grotten met geen zijgangen en waar je dus niet verloren kon zwemmen. Wel spannend voor diegenen die dit nog niet mee gemaakt hadden. Sommige grotten zijn meer dan 100 meter lang, met stukken zonder daglicht. Andere duiken waren dan weer duiken rond een rotspartij. Je kon er alle soorten vissen aantreffen, zoals andere jaren, maar het leek wel of de scholen minder groot waren. Barracuda’s bv zijn niet in grote scholen aangetroffen. Wel veel en grote tandbaarzen, veel murenes en allerlei naaktslakken. Het zicht was redelijk maar zeker niet optimaal. Een aantal keren hebben we op plekken in de luwte moeten duiken vanwege de toch wel harde wind, in de namiddag. De duiken waren gemiddeld zeker 20 meter diep, dus wel iets voor duikers met enige ervaring. De limiet werd door de duikleider (onze kapitein Peter) gesteld op 40 meter.
Ik vond het water op het einde van de week koud. Gemiddeld 18 °, maar zonder de zon de laatste 2 dagen heb ik toch regelmatig aan mijn droogpak gedacht.
Helaas had Ronald de laatste dag autopech. Gelukkig heeft hij via zijn leasemaatschappij een andere auto gekregen, zodat hij toch nog samen met ons zaterdagmorgen is kunnen vertrekken.
Waar ik het in dit verslag maar kort over wil hebben (is in het verleden al aan bod gekomen) is oa: rikken. Ik rik graag, maar wel liefst met ervaren kaarters. Jammer want er was genoeg tijd, maar het moet wel leuk zijn. Het niveau was laag te noemen, te laag voor mij…. Verder wil ik het nachtleven zo veel mogelijk met rust laten. Nachtleven (lees: gesnurk) is waarschijnlijk iets van alle tijden. Ik dacht dat ik mijn voorzorgen genomen had, maar die oordoppen worden steeds slechter. Gat in de markt: oren volgieten met beton? Dit hoort Jacques natuurlijk graag, maar ik heb al een patent aangevraagd. Als je de prop er ‘s morgens uittrekt zijn je oren ook meteen “geharst”. Beton is natuurlijk een slechte geluidsisolator: misschien is een bus “pur” toch beter? Er werd gesuggereerd om de snurkers bij elkaar te leggen, maar dat komt de veiligheid van het gebouw niet ten goede. Toch maar beter om het geluid wat te verspreiden.
De totale kosten voor zo’n duikvakantie: verblijf € 115, duiken € 210 voor 10 duiken, eten drank: € 50, brandstof € 103 en tol € 36. Samen € 514 per persoon. Hiervoor heb je veel plezier voor(ook thuis hopelijk, omdat jij weg bent), helaas weinig leerzaam (met zo’n gezelschap!), en je kan er nog een kleurtje op doen. Voor ons mannen altijd goed om een beetje zelfstandigheid op te bouwen, want voor je het weet kun (moet) je het thuis zelf doen.
Kortom: we hebben jullie thuisblijvers gemist. Probeer er volgend jaar ook bij te zijn (waar we dan ook naar toe gaan). Duikers en niet-duikers, allemaal welkom.
Onze volgende (gezamenlijke) uitstap is het winterweekend in november, waar je nog wel een bericht over krijgt, en dan weer Egypte. Vertrek 17 jan 2013, zoals het er nu uit ziet. Dit is echt niet te missen. Lees er de vorige verslagen maar eens op na. Je vindt ze op onze site.
Misschien zul je nog foto’s kunnen zien die op de site geplaatst worden, maar dit enigszins geromantiseerd maar grotendeels op waarheid berustend verslag, stuur ik via de mail. Ik heb een slechte ervaring met mijn vorige verslag, toen is er namelijk met de tekst geknoeid.
Wie weet ben jij er volgend jaar ook bij en schrijf jij misschien wel dit verslag?
Groeten,
Piet
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.